Spanje Costa Blanca

Spanje Costa Blanca

Afgaande op de leuke verhalen van kennissen nu toch ook eens Spanje bezoeken voor een wat langere tijd.De gehele maand Maart naar de Costa Blanca met gemiddeld een temperatuur van zo tegen de 20 graden.Heel veel zon en niet te warm om veel te ondernemen
Het appartement lag in een km of 8 buiten Althea en net voor Calpe, dus lekker rustig aan het strand.
Was het plan eerst om met eigen auto te gaan bleek het zelfs goedkoper te zijn om te vliegen en op het vliegveld in Alicante een auto te huren voor een maand.

Altea

De plaats Altea ligt ten zuiden van Moraira, op ongeveer een half uurtje rijden. In kilometers is het korter om langs de kust via Calpe te rijden, maar in de praktijk is de route langs snelweg A7 iets korter en voor eventuele medepassagiers wat aangenamer omdat je minder bochtenwerk voor je kiezen krijgt. Eenmaal in Altea aangekomen is het eventjes kijken waar je naartoe wilt, want hier ligt de oude binnenstad niet langs de kust maar op een heuvel die waardoor de Virgin del Consuelokerk met haar blauwe koepels uittorent boven de stad.
Wie de oude binnenstad wil bezoeken zal door vrij nauwe straatjes naar boven moeten rijden en kijken of er daar geparkeerd kan worden. Parkeren kan ook aan de randen van de binnenstad in enkele parkeergarages. Je moet dan echter wel een stukje omhoog lopen voordat je mag genieten van het prachtige plein bij de kerk Nuestra Señora del Consuelo en het indrukwekkende uitzicht op Altea, de Middellandse Zee en het verderop gelegen Benidorm. Het plein zelf is ook bijzonder sfeervol, zeker als de avond valt. De terrassen zitten hier dan ook vrijwel elke avond erg vol. Een aantal kunstgaleries maken het plaatje compleet. Wie een beetje goed oplet zal ook in het centrum zelf wat kunstwerken kunnen spotten.

Behalve het plein vallen hier ook de straatjes op met de vele witte huisjes. Deze straten stammen uit de tijd dat de moren hier de scepter zwaaiden en veel huizen zijn nog redelijk in de oorspronkelijke staat. Een wandeling door de met kiezels ingelegde wandelpaden en trappen is zeker de moeite waard, vergeet zeker niet om je fotocamera mee te nemen zodat je hier een aantal prachtige plaatjes kunt schieten. Wie de Moorse kerk op haar mooist vast wil leggen moet dat eigenlijk niet in de stad zelf doen maar dan het beste met het ochtendlicht een mooi plekje opzoeken op één van de heuvels ten noordwesten van de stad. Vergeet niet om lens met goed telebereik mee te nemen (minimaal 200-250 mm voor een digitale camera, beter nog 300 of 400 mm) en een (hand)statief om scherpe foto's te maken.

uit Wikipedia:

Wat info over de Costa Blanca in Spanje

De Costa Blanca (Spaans voor witte kust) is te vinden in het zuidoosten van Spanje tussen de dorpen Denia en Pilar de la Horadada en heeft een kustlengte van 244 kilometer met veel zandstranden. Het totaal aantal stranden is 74! De naam Costa Blanca is bedacht in 1957 door de luchtvaartmaatschappij BEA (British European Airways) die toen begon met vluchten tussen Londen en Valencia, vanuit de lucht kun je de vele witte stranden zien en het was tegelijkertijd een goede verkoop slogan. De kust wordt ook wel wit genoemd wegens de uitbundige amandelteelt (bomen met roze-witte bloesem) in het verleden. De temperatuur is gemiddeld 18 graden.

Enkele steden aan de Costa Blanca zijn

• Alicante - Stad met een luchthaven
• Benidorm - Toeristenplaats, met hoge torenflats
• Calp - Toeristische plaats, met hoge torenflats.
• Cartagena - Stad gelegen tussen twee bergen en aan zee met een grote marinehaven.
• Elx - Stad met een groot palmenbos en een museum over de geschiedenis van de Costa Blanca.
• Murcia - Universiteitsstad, hoofdstad van de regio Murcia. Deze stad behoort niet tot de Costa Blanca maar is zeker het bezoeken waard

13 tm 16 october Kuta/ Bali

De eerste dag in Kuta de omgeving verkend,gezwommen en uitgerust.Ook hier moest ik mijn programma aanpassen en sommigen excursies voorbij laten gaan.Te weinig tijd, maar ook de vermoeidheid sloeg toe. Op Bali was het een stuk warmer dan op Java dus dan maar mee met de rustiger groeps excursies

De volgende dag was zo'n excursie In de middag werden we opgehaald voor een bezoek aan de koninklijke tempel Taman Ayan van het Mengwi Rijk. Na een wandeling rond deze prachtige tempel, vertrokken we naar Alas Kedaton Monkey Forrest. In deze bosrijke omgeving hebben we honderden apen in hun natuurlijke leefomgeving zien. Dit was zo leuk om mee te maken. We kregen allemaal een persoonlijke gids mee, dat was dan een vrouw van één van de vele kraampjes die daar ook weer stonden. Zij liep dan mee en legde ons uit als we werden besprongen door een aap om niet in paniek te raken, maar gewoon rustig door de knieen te gaan tot dat de aap er afsprong . Je kon een zakje nootjes kopen en als je er één in je vingers had werd die gelijk weggetrokken door een aap Ze sprongen op je rug pikte het nootje en sprongen naar de volgende persoon met een nootje. En dan nog al de moeder apen met hun jong, zo lief .Ook de kleintjes die met elkaar speelden, ruzie maakten, of elkaar vlooiden. Toen we richting bus liepen wilde ik even bij een kraampje kijken, maar van de gids begreep ik dat we geen tijd hadden dus doorlopen . Maar dat was niet haar bedoeling als we wat wilde kopen wel graag in haar kraampje en niet bij de concurentie.Ik heb daar een kleine teakhouten vogel gekocht iets waarvan je thuis denkt, waar moet ik dat weer neer zetten:-) Maar het was leuk om de apen in hun eigen woon omgeving te zien

Het laatste deel van de excursie ging naar de Tanah Lot tempel

die gebouwd is op een rots in de zee en zeer beroemd is vanwege het mooie uitzicht tijdens de zonsondergang. Helaas ook daar waren wij weer niet de enigen die dat wilde zien. Heel veel toeristen De rest van de groep was ik kwijt behalve Kamlee die bij me op de rots stond.Ik had de Tanah Lot tempel vaak op fotos gezien vooral bij vloed een mooi gezicht, maar die dag was het opkomende vloed maar het tempel complex was duidelijk zichtbaar nog met het strand verbonden dus het effect van een tempel in het water was niet te zien. We spraken met wat japanners die net als wij het wachten lang vonden duren Anderen maakten fotos met hun tablet om die gelijk te verzenden naar ? Jongeren stonden in de gekste houdingen met de zon op de achtergrond, alles voor een leuke foto. Je hoort mij daar niets over zeggen want niets is zo leuk dan een aparte of gekke foto:-)maken. Nadat de zon was ondergegaan ging heel de meute richting bussen en taxi bij de bus aangekomen miste we Kamlee. Hans dacht te weten waar ze was en kwam met haar terug dacht hij .Met een totaal vreemde vrouw kwam hij bij de bus terug:-)))) Nadat de echte Kamlee was gevonden begon de terug reis naar Kuta.

De volgende dag gingen we met een klein groepje richting Sanur om te snorkelen en het schilpadeiland te bezoeken. Ik had nog nooit gesnorkeld, maar als je dan in een tropisch land de kans krijgt dan neem je die. Het was even eng maar het wende vrij snel Maartje deed voor hoe ik me in het water moest gedragen en samen met haar heb ik naar de vissen gekeken als ik ooit de kans krijg wil ik echt nog eens gaan snorkelen het was zo'n leuke ervaring.Het schildpad eiland viel tegen, de mensen daar waren niet echt vriendelijk We besloten onze boot op te zoeken en verder te gaan een stukje varen op zee. De boot had een glazen bodem waardoor je vissen kon zien tenminste als die er waren. Ondanks de in het water gegooide brood kruimels was er weinig vis te bewonderen ook geen koraal. De anderen vonden deze excursie tegen vallen maar ik vond het erg leuk voor mij was het snorkelen de eerste keer terwijl de anderen deze tocht snorkeltocht vergeleken met andere keren in Egypte etc.

Nog een laatste excursie We gingen met een taxi het binnenland van Bali hoog de bergen in met prachtige rijst terrassen, een vlindertuin met grote vlinders, wandelende takken en hele grote kevers, ook stond er weer een tempel op het programma en een locale markt.

De locale mensen waren minder vriendelijk dan de mensen op Java.De toeristen die ik sprak waren vriendelijker:-) zij kwamen voornamelijk uit Australie en Nieuw Zeeland als die hoorde waar ik vandaan kwam, Nederland, dan was het, Amsterdam en de coffee shops die kenden ze wel. De jongeren hadden het niet meer over Cruyf, maar over van Persie men gaat ook daar met zijn tijd mee.

Ook het hotel op Bali had zijn eigen trio die muziek maakten .Simpele oude nummers werden op zeer laag tempo gezongen. De mannen vertelde me dat ze uit Sumatra kwamen maar daar was met muziek niets te verdienen ach ze deden hun best:-)

Morgen 16 october was het richting Denpasser naar het vliegveld om dan eerst naar Jakarta te vliegen voor de overstap naar een vliegtuig met bestemming Amsterdam waar we de volgende dag17 october aankwamen Het regende

.Indonesie een prachtig land Als ik ooit terug zou gaan zou ik de reis per trein maken Je ziet dan veel meer van het achterland dan in een bus

......................................................................

Terug kijkend op de reis doe ik dat met gemengde gevoelens het is vreem te zien hoe groot het verschil is tussen rijk en arm. De natuur is prachtig, maar men gaat daar zo slordig mee om.Overal vuil en plastic op de velden en op straat . Mooie woningen maar ook veel krotten.Een verwarrende kennismaking met mijn geboorteland

.

12 october van Kalibaru naar Kuta op Bali

Nog 200 km te gaan. We begeven ons op weg naar Ketapang. Hier nemen we de ferryboot naar Gilimanuk op Bali, Het was maar een korte over steek van Java naar Bali zo'n 40 minuten.Op de boot kwam in in gesprek met een echtpaar die weer van alles van mij wilden weten en ik natuurlijk van hen. De mensen zijn allemaal zo aardig, ik vraag altijd toestemming voor ik fotos maak of film en niemand maakte tot nu toe bezwaar. Ik heb de woordjes maleis die ik nog kende al wat uitgebreid al leg ik nog steeds de klemtoon verkeerd. Grappig de meeste herkennen wel gelijk iets indisch in mij sommigen beginnen zelfs in het maleis tegen me te praten.

Ik had een plekje beneden deks opgezocht lekker in de schaduw, maar wel buiten met een heerlijk windje. Op Bali was het eerste stuk rustig rijden

op een weg langs de kust en door een bos met apen. Leuk, toen de chauffeur even stopten zodat we de apen konden zien die gelijk naar de bus toe kwamen. Ze kregen koekjes toegeworpen en zo als overal, mensen of dieren, de snelste of brutaalste kregen weer het meest naar binnen.Onderweg stopten we voor de lunch in een mooi gelegen restaurantje aan het strand.Daar namen we alvast afscheid van de reisleiding en chauffeur met bijrijder die nog wel bij ons bleven tot Kuta. Maar we hadden nu de rust en tijd om ze te bedanken voor hun inzet tijdens de afgelopen reis Er was geld opgehaald en alledrie kregen ze een envelop met geld als blijk van waardering. We moesten door, we naderen het zuiden van Bali het meest toeristische gedeelte en dat was aan het verkeer goed te merken Het werd steeds drukker op de weg Vlak voor Kuta stapten we over in een andere bus de mensen uit de groep met verlenging gingen richting Sanur en de rest naar Kuta Het was nog maar zo'n km 5, maar daar deden we dan ook ruim een uur over want het was weer file rijden . Druk druk en nog eens druk we keken onze ogen uit naar al die motors en scooters die overal tussen en langs de autos doorreden Eindelijk kwamen we uit op de weg langs het strand naar het hotel. We reden bij het hotel een smalle straat in en daar lag ons hotel aan. In het hotel en binnentuin hoorde je niets meer van de herrie op straat. De binnentuin was mooi met overal offerplekjes. Bali is grotendeels hindoestaans we zagen onderweg al veel tempels De kamers waren prima ik kan dat zeker makkelijk zeggen want m'n kamer was de mooiste van het hotel met houtsneede deur

en luiken een groot balkon, heel prive. Het zag er absoluut niet verkeerd uit:-)

Malang 10 en 11 october

Niet zoals we hadden gedacht eerst naar de Bromo vulkaan, maar een ingelaste rondrit door Malang waar nog veel Hollandse gebouwen staan. Het stadje ziet er welvarend uit, huizen met mooie tuinen in brede straten. Malang waar mijn oma woonde en ook mijn moeder en zus in de oorlog in een internerings kamp onder de Japanse bezetting hebben gezeten.Het stadje ligt wat hoger in de bergen dus de temp is aangenamer. We hebben de vogeltjesmarkt bezocht Hou je van dieren dan zou je daar niet heen moeten gaan. Het gaat er niet echt diervriendelijk aan toe.

Ik vroeg om water voor een kat die in de zon in een kooi lag zonder water. Ondanks mijn hand drink gebaren keek de vrouw me aan en deed of ze gek was. Verderop was ook Maartje bakjes water aan het vullen in de kooien, zo zielig die katten bleven drinken. We kregen de indruk dat er wat gemopperd en gelachen werd om die rare blandas.Hoewel het voor de katten een druppel op een gloeiende plaat was hebben ze die ochtend tenminste drinken gehad.Ook kleine aapjes,uiltjes en allelei vogeltjes zaten in de zon in kooien.Dozen vol maden,insecten en felgekleurde kuikentjes ook eendjes en dan al de katten, sommigen langhaar rassen net passend in hun kooi. Ik heb de markt niet afgelopen misschien keek ik er wel te veel met westerse ogen naar, maar om dieren in de zon te laten staan zonder zelfs een beetje water ............. In de middag bij ons hotel gezellig met Kamlee wat straat kraampjes bezocht en met de locale mensen staan praten. Een zakje wasmiddel 40 cent, pakje zakdoeken 5 cent niet te geloven prijzen voor ons hollanders.We hebben het die avond niet laat gemaakt want morgen werd het al heel vroeg dag

Bromo

Een hele korte nacht om 1.00 vertrekken we van ons hotel na een snel kopje koffie of thee voor een bezoek bij zonsopgang bij de vulkaankrater van Bromo, een absoluut hoogtepunt tijdens de rondreis.Om ongeveer vier uur in de ochtend verruilen we de bus voor jeeps en reden we verder de berg op. De weg ging behoorlijk steil omhoog na aankomst was het nog donker en daar stonden we dan, in de kou en wachten op die koperen ploert :-) en dat deden we weer met heel veel mensen als ik op de geluiden afging. Er stond een stel naast me ik hoorde de man tegen zijn vriendin zeggen, Het lijkt wel of we in Nederland zijn. Later kwam ik met ze in gesprek samen deden ze een rondreis in Indonesie, maar zij vlogen van het ene eiland naar het andere De man vertelde dat ze de dagen daarvoor in het oerwoud in Borneo waren, vandaag 'deden' ze de Bromo en gingen dan weer op weg naar Lombok. Leuk om de reisverhalen van anderen te horen en wat er nu echt indruk heeft gemaakt tijdens het reizen. Eindelijk zo rond half zes daar was die dan, de zonsopkomst bij Bromo

Niet bij de vulkaankrater die lag aan de andere kant achter ons.Toen de zon zichtbaar was ging iedereen terug. We kropen weer in de jeeps en reden een kort stukje nu naar de vulkaan krater Vanaf de stopplaats van de jeeps was het nog een behoorlijk steil stukje lopen in het losse zand om daarna een lange trap op te klimmen om de vulkaan te kunnen zien Voor 10 euro kon je ook een paardje huren tot de trap want die moest je toch echt zelf beklimmen.De beloning was uitzicht op de Bromo vulkaan krater.Indrukwekkend!!

De mensen die de wandeling te ver vonden bleven bij de jeeps en konden bij kraampjes wat drinken of t shirts kopen voor 2 euro . Toen iedereen terug was gingen we met de jeeps naar het onbijtadres dat was het huis van één van de jeepbestuurders.Daar kregen we onze onbijtdoos en drinken van de bewoners. Leuk om zo'n woning van binnen te mogen bekijken natuurlijk gaven we fooien voor hun gastvrijheid en hartelijkheid als blijk van waardering. Eindelijk weer in de bus gingen we op weg naar ons laatste lodge hotel op Java bij het plaatsje Kalibaru zo'n 250 km verder. De eerste uren probeerde de meesten wat te slapen.Na de lunch onderweg bezochten we een weeshuis met een prachtige tuin

die zoveel mogelijk op een natuurlijke biologische manier werd beheerd. BV geen chemische bestrijdingsmiddelen, maar insecten inzetten. De oudere kinderen hielpen in de tuin .Voor een bezoek met rondleiding in de tuin moest betaald worden het geld werd gebruikt voor het onderhoud van al die 40 kinderen.Ook kon je daar hun geoogste kruiden kopen Men kreeg geen subsidies van de overheid omdat het tehuis een christelijke instelling was en niet islamitisch.Vooraf gaf iedereen de meegebrachten kado's uit Nederland en alle verzamelde zeepjes, shampoo etc uit de hotelkamers af, alleen snoep kon worden uitgedeeld.Na de rondleiding kregen thee met wat lekkere hapjes en de kinderen lieten zien hoe ze bloemen maakte van rietstengels die dan weer werden aangeboden aan ons. Toen ik m'n bloem kreeg gaf ik het meisje een snoepje en voor ik het wist kwamen de kinderen naar me toe en wisten ze niet hoe snel ze een bloem voor me moesten maken ik kreeg nu bloemen die half afgemaakt waren als ze maar een snoepje kregen.Een groepje kinderen deed nog een dansvoorstelling

als je dat ziet en dan vooral de hele kleintjes dan smelt je. Leuk was het te zien dat de jongens wat stoerder waren hun plaats opeisten in de rij en als het niet naar hun zin ging was een duw zo gegeven. Toen ik later nog wat snoep uitdeelden pakten de grotere jongens dat weer af van de kleintjes. Toen we afscheid namen en naar de bus terug wilde lopen had ik ineens een kleintje naast me die perse mijn hand wilde vasthouden om me weg te brengen naar de bus ook nu werden andere kinderen door hem op afstand gehouden.Het ging hem niet zo zeer om mij, maar een extra snoepje is nooit weg:-) Ik vond dit uitstapje een belevenis en vooral die kinderen hebben m'n hart gestolen.Hoewel opgroeien bij ouders het beste is voor kinderen kreeg ik de indruk dat de kinderen het daar goed hadden zover mogelijk natuurlijk. Nu echt doorrijden naar het hotel dat heel mooi lag en bestond uit aparte huisjes in een grote mooie aangelegde tuin uiteraard met zwembad het enige minpuntje was het niet hebben van airco in het huisje,warmmmmmmm!!! Morgen wordt het richting Bali. De dagen gaan zo hard

van Solo naar Malang

Solo - Malang

Op de lange route (langs plantages en rijstvelden) naar Malang bekijken we in Surakarta het Mangkunegaran paleis, het mystieke en culturele centrum van Java. Het prachtige paleis toont al haar kunstschatten. De gids had ook zo zijn eigen winkeltje en we konden allerlei medische olie etc kopen Ik kocht iets metEucalyptus á 3 euro, het zou goed zijn tegen de hoofdpijn Later zagen we de zelfde flesjes op het vliegveld in Bali voor 89 cent :-(((( ik denk maar dat die van mij gezegend zijn.Na afloop was ik als eerste voor het paleis aan het wachten op de anderen daar raakte ik in gesprek met een eigenaar van een bedjak. Ik wilde wel even proberen hoe dat nu zat, na de fotosessie gaf ik de man een fooi waarop hij mij meenam voor een ritje op het plein van de tempel tenminste dat dacht ik, maar tot m'n schrik reed hij door en het blokje rond werd een blok omrijden helemaal om het tempel complex heen. Ik kan niet zeggen dat ik ontspannen zat, Niemand wist waar ik heen was en het idee was ook niet prettig dat de groep op mij moest wachten en daar zat ik dan, in een vreemde stad in zo'n bedjak. Die tien minuten waren voor mij erg lange minuten ik was blij dat we de inrit van de tempel weer op fietsten puuffffff of ik het niet warm genoeg had. Op naar Malang een plaats die ik alleen kende uit familie verhalen. We hadden nog een korte stop met kramen vol teak houten voorwerpen Had zo wat mee willen nemen, maar niemand wilde zijn of haar vliegtuigstoel afstaan voor de hele grote teakhouten vogel.Later reden we door de bergen en hoe hoog we ook kwamen met diepe ravijnen onze chauffeur haalde weer in waar het net kon net als al die andere chauffeurs op de weg. Gelukkig hoorde we pas s'avonds dat die dag een locale bus in de afgrond was verdwenen gezien de rijstijl op Java helemaal niet zo vreemd. We zouden die avond gezamelijk eten omdat er een band was en Sophie en Edith de tweeling in onze groep( de meiden zingen in een bandje) en onze reisleidster Dolfa zouden gaan zingen (video komt later die moet ik nog monteren) Later bleek dat ook onze chauffeur zangkwaliteiten had . Hanna leerde ons de basis passen van het indo line dansen dus het bleef nog lang onrustig daar in het hotel maar wel heel gezellig De komende twee nachten verbleven we in Purnama Halang. in de omgeving van Malang. Reisafstand vandaag was ongeveer 350 km.

van Yogyakarta naar Solo

We beginnen de dag met een een bezoek aan het hindoetempel complex Prambanan. Deze indrukwekkende hindoetempel Prambanan is een gigantisch tempelcomplex waar over de ontstaansgeschiedenis verschillende verhalen de ronde doen. Na de beklimming gingen we met z'n allen in een treintje voor een rondleiding over het grote terein om daarna met paard en wagen naar een 'echt' indonesch dorp te gaan, een leuk ritje door de rijstvelden Het bezoek aan het dorpje was heel apart We zagen hoe kroepoek werd gemaakt en gedroogd en mochten in sommige huizen kijken hoe de mensen daar leefden. Hoewel de mensen daar toch veel toeristen zagen bleven ze lachen en vriendelijk. En dan die kleintjes......kinderen zijn overal het zelfde snoep doet wonderen:-) Zag wel dat men daar niet echt dier vriendelijk is.We moeten terug, wat een heerlijkheid airco in de bus want het was behoorlijk warm die dag. We verlaten Yogyakarta richting Solo onderweg reden we door Klaten het plaatsje waar mijn opa en oma en nog meer familie lag begraven. Mijn moeder haar ouderlijk huis was nu een suikermuseum geworden.Haar vader was administrateur van de Suikerfabriek/plantage Ik herkende het huis van oude fotos. Jammer dat het weer aan een drukke weg lag en de chauffeur niet kon stoppen. Solo lag een km of veertig verder en eigelijk net te ver om in een taxi terug te gaan om te gaan kijken. Ons hotel in Solo was weer erg lux, een spa resort ,met in prachtige koloniale stijl, ruime kamers.Het eetgedeelte lag in de prachtig tuin met vijvers en planten

van Bandung naar Yogkyakarta

6 october Bandung-Yogyakarta

Van Bandung reizen we in de vroege ochtend per trein naar Yogyakarta ruim 700 km. Een schitterende tocht door de prachtige natuur. Onderweg was het genieten van schitterende vergezichten met rijstvelden,

vijvers en dorpjes. Voor mij was deze dag er één met een sterretje heerlijk ontspannen, ruime plaatsen en heel veel te zien nu eens geen drukke wegen, maar natuur en dan het stoppen bij maar een paar stationnetje waar het dringen was bij de treindeuren want iedereen wilde dan fotos nemen.

In Indonesie zijn er weinig veiligheids voorschriften of regels en als ze er zijn hielden maar weinig mensen zich daar aan . Niemand die wat zei als de deuren werden geopend in de rijdende trein om naar buiten te kijken en fotos te maken.Niet ongevaarlijk en iets wat we in Nederland nooit zouden doen, maar ook nooit de kans voor zouden krijgen.

Als groep ga je elkaar al beter kennen en de omgang werd al wat losser. Ook deze keer weer een leuke groep mensen, verschillend van leeftijd en daardoor ook weer erg gezellig. Ik zelf en andere dames maakten gebruik van de 'massagesalon' in de trein In een aparte coupe stond een massagestoel en terwijl je naar buiten kon kijken heerlijk werd gemasseerd. Bij mij en Marjon ging het nogal hardhandig we hielden er alletwee een geirriteerde huid aan over maar toch..........lekker was het:-) Bij aankomst op het treinstation in Yogyakarta volgt de transfer naar het Yogyakarta Plaza hotel waar we de komende twee nachten verblijven.In het hotel gelijk naar het dichtbijzijnde shopping mall gelopen om betadine te kopen want op m'n huid komen nu echt wondjes van de massage en je kan beter voorzichtig zijn, toch? In de shoppingmall gelijk gegeten maar het was een hele ongezellig locatie met heel veel herrie. Veel verschillende muziek en dan ook nog een locale zangeres dat alles klonk dan door elkaar heen De geluidsknoppen zover mogelijk open gedraaid .Ik hou van muziek maar dit was een kakofonie van geluiden, vreselijk

7 october Yogyakarta

We beginnen de dag met een stadstour door Yogyakarta, met onder andere een bezoek aan het paleis van de Sultan, uit 1756, dat ook wel de 'Kraton' wordt genoemd. Daarna bekeken we het Water Paleis, het Koninklijke zwembad dat tussen 1758 en 1765 gebouwd is en ten oosten van het Kraton ligt. Onze gids was een oude man met glazen oog

maar die in duidelijk hollands ons alles kon vertellen over het paleis, hij was er duidelijk trots op dat zijn nederlands zo goed was en vertelde dan ook dat hij onze taal in zijn jeugd had geleerd en nog steeds probeerde te verbeteren. Wij noemen dat vissen naar een complimentje, maar eerlijk is eerlijk dat verdiende hij ook.

Ook brachten we een bezoek aan een origineel Batik en poppenfabriek waarbij we uitleg kregen over het verwerkingsproces.Ik heb zelf een klein stukje mogen uitproberen, monnikenwerk:-)Alweer tijd voor de lunch..............nassie!!

In de middag volgt een bezoek aan het Borobudur.Met bouwhelm en in sarong, de eerste voor de veiligheid en de tweede als teken van respect. De Borobudur is het bekendste monument van Indonesië, de 8e-eeuwse Borobodur is een wereldwonder! Het is tegen een heuvel aangebouwd, op tien terrassen gelegen ‘bedevaartscomplex', eens het slachtoffer van onder meer aardbevingen, zon, regen en beeldenstormen. De Borobudur is thans een beschermd UNESCO monument.Jammer dat het toen wij er waren erg bewolkt was, de hoogte viel me mee op fotos te zien dacht ik dat de Borobudur hoger was De Borobudur is opgebouwd als een grote stoepa. De basis van deze stoepa is 123 bij 123 meter. De stoepa heeft negen etages; de onderste zes zijn vierkant, de bovenste drie rond. De etages vertegenwoordigen de boeddhistische kosmos. Op de bovenste etages bevinden zich 72 kleine stoepa's, die gebouwd zijn rondom één grote centrale stoepa. De grote stoepa staat symbool voor het Nirwana.

De kleine stoepa's vertegenwoordigen van onder naar boven de weg die een boeddhist moet afleggen om uiteindelijk in het Nirvana te worden opgenomen. De open gaten in de onderste stoepa's staan op hun punt (de weg is nog onzeker) en in de bovenste stoepa's vlak, horizontaal (de weg is duidelijk, het geloof stevig).

's Ochtends dient de Borobudur nog steeds als gebedsoord. Een pelgrim loopt iedere etage zeven maal rond met de klok mee. In de stoepa's bevinden zich beelden van Boeddha ; wie door de gaten in de stoepa's deze beelden aan kan raken ontvangt, volgens het lokale bijgeloof (niet volgens het boeddhisme), het eeuwige geluk.(bron wikipedia)

Jammer dat we onze hand niet meer in een stoepa mochten steken voor het eeuwige geluk. Het is tegenwoordig verboden dit om de Borobodur te beschermen tegen verdere erosie etc De klim was alle moeite waard ook vanwege het uitzicht

s' Avonds nog naar een drukke leuke winkelstraat op koopjes jacht om daarna in een local eetzaakje wat te gaan eten

4 en 5 october van Jakarta naar Bogor en Bandung

We laten Jakarta achter ons wat voor mij geen straf was. Het was maar een klein stukje van Jakarta wat we hebben gezien en toen we richting Bogor door de buitenwijken reden was het iets minder druk en vuil, maar wat ik van Jakarta heb gezien viel me erg tegen

Nu gaan we op weg naar Bandung. Onderweg stoppen we in het koloniale stadje Bogor (het vroegere Buitenzorg), met de prachtige botanische tuin. Een hele aardig gids leidde ons door de tuinen Ongelooflijk wat daar aan planten staat en de vruchten aan de bomen zijn zo groot .Alles wat daar groeit is groot, weelderig, sommige bomen

zijn ouder dan 200 jaar de tuin is indrukwekkend. Bij de uitgang raakte ik nog even in gesprek met een verkoper die in redelijk hollands mij overhaalde om kaarten te kopen Toen ik nee te duur zei vertelde hij me dat ik moest pingelen en ach kasian hij zat op zwart zaad ook kende hij de uitdrukking Blanda kijke kijke niet kopen hoewel ik niets kocht namen we toch lachend afscheid van elkaar. Maar we moeten door, we rijden door de uitgestrekte theeplantages van Puncak, Verder naar Bandung, hoofdstad van West-Java Eindelijk zie ik nu iets van Indonesie zo als ik het me voorstelde , groen is de kleur van Java, onderweg theepluksters aan het werk gezien een beroep wat me niet goed lijkt voor je rug.Wat me opviel was dat het leek of we langs één drukke straat reden vanaf Jakarta met aan beide kanten eethuisjes/winkeltjes.Niet zoals in Nederland dat je echt een stad achter je laat en dan alleen maar door de polders rijdt. Dan het verkeer, het haalt elkaar in op een manier dat je snel een schietgebedje doet, want het gaat soms net goed.Nu moet ik wel zeggen dat men daar wel rekening met elkaar houdt. Het schuift in elkaar, tegenliggers houden in en heel weinig mensen met een 'kort lontje ' gezien. Maar we moeten nog door de bergen:-)

We blijven twee overnachtingen in het Sukajadi hotel. Een lux hotel de kamer was op de 22 ste verd. met een prachtig uitzicht over Bandung met daarachter de bergen De reisafstand was 190 km.

vrijdag 5 october

Tour door de schitterende omgeving van Bandung, Heel mooi gelegen temidden van vulkanen, groene heuvels en ruige bergkammen. We bezoeken onder meer de krater Tangkuban Perahu

, Er werd warme kleding aanbevolen maar dat was niet echt nodig Het laatste stukje de berg op naar de vulkaan krater gingen we in jeeps die met een behoorlijke snelheid door de bochtend reden dus bij elke bocht als we van de bankjes gleden was het gillen en lachen ( de vrouwen dan ) Bovengekomen werden we weer opgewacht door de straat verkopers, stalletjes etc Het uitzicht op de krater was mooi, maar de zwavellucht die daar hing was niet echt lekker. Terug naar de bus het zelfde tafereel in de jeep de afdaling was nog erger dan omhoog:-)We gingen nu naar de hete bronnen van Ciater en zouden daar ook luchen.Hadden we eerst warme kleding nodig nu kon alles uit om even te zwemmen in het heetwater zwembad zo'n 40* een heerlijke ervaring om daarna lekker te gaan eten Daarna was het weer richting hotel bij een korte stop onderweg kwam ik in gesprek met twee meisjes ze kwamen naar me toe en wilden van alles weten Waar ik vandaan kwam hoe ik het in Indonesie vond. Beiden studeerden en spraken redelijk engels en een heel klein beetje Hollands.Het ene meisje vroeg me even te wachten en ging achter haar kraampje kwam toen terug met een sleutelhanger met bandung erop. Nee niet betalen het was een geschenk Heel lief, later vroeg ik of ze een emailadres had zodat ik haar later de fotos kon sturen Gelijk gaf ze me ook haar faceboek adres .Jammer we moeten verder naar hotel, deze was verbonden met een luxe shopping mall. Alle grote dure merk winkels waren daar en het is ongelooflijk te zien hoe druk bezocht deze werden. Het is niet bevatten aan de ene kant de armoede en dan deze luxewinkels. Het verschil in arm en rijk is in Indonesie vele malen groter