Niet zoals we hadden gedacht eerst naar de Bromo vulkaan, maar een ingelaste rondrit door Malang waar nog veel Hollandse gebouwen staan. Het stadje ziet er welvarend uit, huizen met mooie tuinen in brede straten. Malang waar mijn oma woonde en ook mijn moeder en zus in de oorlog in een internerings kamp onder de Japanse bezetting hebben gezeten.Het stadje ligt wat hoger in de bergen dus de temp is aangenamer. We hebben de vogeltjesmarkt bezocht Hou je van dieren dan zou je daar niet heen moeten gaan. Het gaat er niet echt diervriendelijk aan toe.

Ik vroeg om water voor een kat die in de zon in een kooi lag zonder water. Ondanks mijn hand drink gebaren keek de vrouw me aan en deed of ze gek was. Verderop was ook Maartje bakjes water aan het vullen in de kooien, zo zielig die katten bleven drinken. We kregen de indruk dat er wat gemopperd en gelachen werd om die rare blandas.Hoewel het voor de katten een druppel op een gloeiende plaat was hebben ze die ochtend tenminste drinken gehad.Ook kleine aapjes,uiltjes en allelei vogeltjes zaten in de zon in kooien.Dozen vol maden,insecten en felgekleurde kuikentjes ook eendjes en dan al de katten, sommigen langhaar rassen net passend in hun kooi. Ik heb de markt niet afgelopen misschien keek ik er wel te veel met westerse ogen naar, maar om dieren in de zon te laten staan zonder zelfs een beetje water ............. In de middag bij ons hotel gezellig met Kamlee wat straat kraampjes bezocht en met de locale mensen staan praten. Een zakje wasmiddel 40 cent, pakje zakdoeken 5 cent niet te geloven prijzen voor ons hollanders.We hebben het die avond niet laat gemaakt want morgen werd het al heel vroeg dag

Bromo

Een hele korte nacht om 1.00 vertrekken we van ons hotel na een snel kopje koffie of thee voor een bezoek bij zonsopgang bij de vulkaankrater van Bromo, een absoluut hoogtepunt tijdens de rondreis.Om ongeveer vier uur in de ochtend verruilen we de bus voor jeeps en reden we verder de berg op. De weg ging behoorlijk steil omhoog na aankomst was het nog donker en daar stonden we dan, in de kou en wachten op die koperen ploert :-) en dat deden we weer met heel veel mensen als ik op de geluiden afging. Er stond een stel naast me ik hoorde de man tegen zijn vriendin zeggen, Het lijkt wel of we in Nederland zijn. Later kwam ik met ze in gesprek samen deden ze een rondreis in Indonesie, maar zij vlogen van het ene eiland naar het andere De man vertelde dat ze de dagen daarvoor in het oerwoud in Borneo waren, vandaag 'deden' ze de Bromo en gingen dan weer op weg naar Lombok. Leuk om de reisverhalen van anderen te horen en wat er nu echt indruk heeft gemaakt tijdens het reizen. Eindelijk zo rond half zes daar was die dan, de zonsopkomst bij Bromo

Niet bij de vulkaankrater die lag aan de andere kant achter ons.Toen de zon zichtbaar was ging iedereen terug. We kropen weer in de jeeps en reden een kort stukje nu naar de vulkaan krater Vanaf de stopplaats van de jeeps was het nog een behoorlijk steil stukje lopen in het losse zand om daarna een lange trap op te klimmen om de vulkaan te kunnen zien Voor 10 euro kon je ook een paardje huren tot de trap want die moest je toch echt zelf beklimmen.De beloning was uitzicht op de Bromo vulkaan krater.Indrukwekkend!!

De mensen die de wandeling te ver vonden bleven bij de jeeps en konden bij kraampjes wat drinken of t shirts kopen voor 2 euro . Toen iedereen terug was gingen we met de jeeps naar het onbijtadres dat was het huis van één van de jeepbestuurders.Daar kregen we onze onbijtdoos en drinken van de bewoners. Leuk om zo'n woning van binnen te mogen bekijken natuurlijk gaven we fooien voor hun gastvrijheid en hartelijkheid als blijk van waardering. Eindelijk weer in de bus gingen we op weg naar ons laatste lodge hotel op Java bij het plaatsje Kalibaru zo'n 250 km verder. De eerste uren probeerde de meesten wat te slapen.Na de lunch onderweg bezochten we een weeshuis met een prachtige tuin

die zoveel mogelijk op een natuurlijke biologische manier werd beheerd. BV geen chemische bestrijdingsmiddelen, maar insecten inzetten. De oudere kinderen hielpen in de tuin .Voor een bezoek met rondleiding in de tuin moest betaald worden het geld werd gebruikt voor het onderhoud van al die 40 kinderen.Ook kon je daar hun geoogste kruiden kopen Men kreeg geen subsidies van de overheid omdat het tehuis een christelijke instelling was en niet islamitisch.Vooraf gaf iedereen de meegebrachten kado's uit Nederland en alle verzamelde zeepjes, shampoo etc uit de hotelkamers af, alleen snoep kon worden uitgedeeld.Na de rondleiding kregen thee met wat lekkere hapjes en de kinderen lieten zien hoe ze bloemen maakte van rietstengels die dan weer werden aangeboden aan ons. Toen ik m'n bloem kreeg gaf ik het meisje een snoepje en voor ik het wist kwamen de kinderen naar me toe en wisten ze niet hoe snel ze een bloem voor me moesten maken ik kreeg nu bloemen die half afgemaakt waren als ze maar een snoepje kregen.Een groepje kinderen deed nog een dansvoorstelling

als je dat ziet en dan vooral de hele kleintjes dan smelt je. Leuk was het te zien dat de jongens wat stoerder waren hun plaats opeisten in de rij en als het niet naar hun zin ging was een duw zo gegeven. Toen ik later nog wat snoep uitdeelden pakten de grotere jongens dat weer af van de kleintjes. Toen we afscheid namen en naar de bus terug wilde lopen had ik ineens een kleintje naast me die perse mijn hand wilde vasthouden om me weg te brengen naar de bus ook nu werden andere kinderen door hem op afstand gehouden.Het ging hem niet zo zeer om mij, maar een extra snoepje is nooit weg:-) Ik vond dit uitstapje een belevenis en vooral die kinderen hebben m'n hart gestolen.Hoewel opgroeien bij ouders het beste is voor kinderen kreeg ik de indruk dat de kinderen het daar goed hadden zover mogelijk natuurlijk. Nu echt doorrijden naar het hotel dat heel mooi lag en bestond uit aparte huisjes in een grote mooie aangelegde tuin uiteraard met zwembad het enige minpuntje was het niet hebben van airco in het huisje,warmmmmmmm!!! Morgen wordt het richting Bali. De dagen gaan zo hard